Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- quid, si nec famulus? vidi ipse habitusque notavi
- te tantum cupientis erum; sed maior in ore
- spiritus et tenero manifesti in sanguine mores.
- optarent multum Graiae cuperentque Latinae
- sic peperisse nurus, non talem Cressa superbum
- callida sollicito revocavit Thesea filo,
- nec Paris Oebalios talis visurus amores
- rusticus invitas deiecit in aequora pinus.
- non fallo aut cantus adsueta licentia ducit:
- vidi et adhuc video, qualem nec bella canentem
- litore virgineo Thetis occultavit Achillen,
- nec circum saevi fugientem moenia Phoebi
- Troilon Haemoniae deprendit lancea dextrae.
- qualis eras! procul en cunctis puerisque virisque
- pulchrior et tantum domino minor! illius unus
- ante decor, quantum praecedit clara minores
- luna faces quantumque alios premit. Hesperos ignes. [*](diesque M: decusque Peyrared: deisque Dom. )[*](hominem M: homo enim Macnaghten. by Pliny (N.II. x. 122) as being given a fine funeral. The stag is that of Silvia (Aen. xii. 475). )
- non tibi femineum vultu decus oraque supra
- mollis honos, quales dubiae post crimina formae
- de sexu transire iubent, torvoque virilis