Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- rettulit, et viso sederunt flumina nutu.
- illius exsangues umeri et perfossa patescunt
- pectora: ceu ventis alte cum elata resedit
- tempestas, surgunt scopuli quaesitaque nautis
- terra, et ab infestis descendunt aequora saxis.
- quid ripas tenuisse iuvat? premit undique nimbo
- telorum Phoenissa cohors, nec tegmina membris
- ulla, omnisque patet leto; tunc vulnera manant,
- quique sub amne diu stupuit cruor, aere nudo
- solvitur et tenues venarum laxat hiatus,
- incertique labant undarum e frigore gressus,
- procumbit, Getico qualis procumbit in Haemo
- seu Boreae furiis putri seu robore quercus
- caelo mixta comas, ingentemque aera laxat:
- illam nutantem nemus et mons ipse tremiscit,
- qua tellure cadat, quas obruat ordine silvas,
- non tamen aut ensem galeamve audacia cuiquam [*](iusta Heinsius: busta Pω.)
- tangere; vix credunt oculis ingentiaque horrent
- funera, et adstrictis accedunt comminus armis.
- Tandem adiit Hypseus capulumque [*]() in morte tenenti
v.2.p.292