Thebais

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. dixerat; atque illi sese deus obtulit ultro
  2. turbidus imbre genas et nube [*]() natantis harenae,
  3. nec saevit dictis, trunca sed pectora quercu
  4. [*](amnis ω: ignis P.)[*](trieterida PBQ: trieterica DNS.)[*](nube PBJST: mole ω.)
    v.2.p.288
  5. ter quater oppositi, quantum ira deusque valebat,
  6. impulit adsurgens: tandem vestigia flexit
  7. excussumque manu tegimen, conversaque lente
  8. terga refert, instant undae sequiturque labantem
  9. amnis ovans; nec non saxis et grandine ferri
  10. desuper infestant Tyrii geminoque repellunt
  11. aggere, quid faciat bellis obsessus et undis?
  12. nec fuga iam misero, nec magnae copia mortis.
  13. Stabat gramineae producta crepidine ripae
  14. undarum ac terrae dubio, sed amicior undis,
  15. fraxinus ingentique vadum possederat umbra,
  16. huius opem — nam qua terras invaderet? — unca
  17. arripuit dextra: nec pertulit illa trahentem;
  18. sed maiore super, quam stabat, pondere victa
  19. solvitur, et qua stagna subit radice quibusque
  20. arentem mordebat humum, demissa[*]() superne
  21. iniecit sese trepido ripamque, nec ultra