Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- dixerat; atque illi sese deus obtulit ultro
- turbidus imbre genas et nube [*]() natantis harenae,
- nec saevit dictis, trunca sed pectora quercu [*](amnis ω: ignis P.)[*](trieterida PBQ: trieterica DNS.)[*](nube PBJST: mole ω.)
- ter quater oppositi, quantum ira deusque valebat,
- impulit adsurgens: tandem vestigia flexit
- excussumque manu tegimen, conversaque lente
- terga refert, instant undae sequiturque labantem
- amnis ovans; nec non saxis et grandine ferri
- desuper infestant Tyrii geminoque repellunt
- aggere, quid faciat bellis obsessus et undis?
- nec fuga iam misero, nec magnae copia mortis.
- Stabat gramineae producta crepidine ripae
- undarum ac terrae dubio, sed amicior undis,
- fraxinus ingentique vadum possederat umbra,
- huius opem — nam qua terras invaderet? — unca
- arripuit dextra: nec pertulit illa trahentem;
- sed maiore super, quam stabat, pondere victa
- solvitur, et qua stagna subit radice quibusque
- arentem mordebat humum, demissa[*]() superne
- iniecit sese trepido ripamque, nec ultra
v.2.p.288