Thebais
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volumes 1-2. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- iratus fatis et tristis morte negata
- Haemonides; necdum ora patent, dubiusque notari
- signa dabat magnae longe manifesta ruinae
- planctuque et gemitu; lacrimas nam protinus omnis
- fuderat. haud aliter saltu devertitur orbus
- pastor ab agrestum nocturna strage luporum,
- cuius erile pecus silvis inopinus abegit [*]()
- imber et tabernae ventosa cacumina lunae: [*](abegit Pω: adegit Ellis. from Aege, daughter of Olenus (from whom the Aetolian town derived its name), who with her sister Helice suckled Zeus in Crete, and as a reward was turned into a goat and given a place in the sky. The rising of Orion was also at the rainy season. " Brings low the poles ": i.e., when the low clouds make the sky seem to touch the earth. )
- luce patent caedes; domino perferre recentes
- ipse timet casus, haustaque informis harena
- questibus implet agros, stabulique silentia magni
- odit et amissos longo ciet ordine tauros.
- Illum congestae portarum ad limina matres
- ut solum videre—nefas!—nulla agmina circum
- magnanimosque duces, nil ausae quaerere tollunt
- clamorem, qualis bello supremus apertis
- urbibus, aut pelago iam descendente [*]() carina,
- ut primum invisi cupido data copia regis:
- ‘hanc tibi de tanto donat ferus agmine Tydeus
- infelicem animam, sive haec sententia divum,
v.1.p.454