Naturalis Historia

Pliny, the Elder

Pliny, the Elder, creator; Mayhoff, Karl Friedrich Theodor, 1841-1914, editor

[*]((19–21) Sen. ep. 54, 4.) Post sepulturam vanae[*](uanae D. uariae RdTH. ariae DF1E1a. aliae F2E2o. aliae atque aliae v) manium ambages. omnibus a supremo[*](supremo ego luc. p. 57. -ma ll.ovaD) die eadem quae ante primum, nec magis a[*](a om.o) morte sensus ullus aut corpori aut animae quam ante natalem

. eadem enim vanitas[*](unitas o) in futurum etiam se propagat et in mortis quoque tempora[*](tempore oz) ipsa[*](ipsa E2ov(D). om.rzS) sibi vitam[*](uitam R(?)C(J).-ta rozv(S)) mentitur, alias inmortalitatem animae, alias transfigurationem, alias sensum inferis[*](interis F1.-rris a) dando et manes colendo deumque faciendo qui iam etiam homo esse desierit, ceu vero ullo modo spirandi ratio[*](ratio homini a ceteris va.S) ceteris animalibus distet aut non diuturniora in vita multa[*](multa in uita o) reperiantur, quibus nemo similem divinat inmortalitatem. quod autem corpus animae per se? quae materia? ubi cogitatio illi? quo modo visus, auditus aut qui tangit[*](quid agit F2G)? quis usus[*](qui usus va.S) exiis[*](ex iis (sc. tribus sensibus) ego. eius ll.v. de dict. cfr. XXIX 58) aut quod sine iis[*](sine his (in eis F2) ll.v) bonum? quae deinde sedes quantave[*](an uel?) multitude tot saeculis animarum velut umbrarum? puerilium ista[*](ista F2R(?)v. sta DF1. stat Ead) delenimentorum[*](elenimentorum Ea. elem- dT. delinim- (P)H. deliram- R2v(SD).at cfr. §190 ista dulcedo. (aliter II 17)) avidaeque[*](auidięque F2) numquam desinere mortalitatis commenta sunt. similis et de adservandis corporibus hominum ac revivescendi[*](reuiuescendi RBrot. reuiuis- rv(S). cfr.IX 132) promisso[*](promissa oG.-ssa a v(J)) Democriti[*](Democriti ego luc. p. 68. -to ll.ova.D) vanitas, qui non revixit ipse[*](ipse om.o). quae, malum[*](quod malum R2), ista[*](sta F1. stat d. ipsa va.B) dementia est iterari vitam morte[*](mortem Rda.-tem- que zva.B)? quaeve genitis[*](quaeue (quae v)genitis F2(v)G. quaeue gentis E2. -nti RdEa. quae ueginti DF1) quies umquam, si in sublimi[*](sublimi v.-me ll.z) sensus animae manet, inter inferos umbrae? perdit profecto ista dulcedo credulitasque praecipuum naturae bonum, mortem, ac duplicat obituri[*](obituri G2cum P(S). -tus si E2v(L). -tu si roz) dolorem[*](dolere va.G(L)) etiam post futuri aestimatione[*](aestimationē Roa.-ne euenit E2va.G(L). -nem inuenit o). etenim si dulce vivere est[*](est om.dova.H), cui potest[*](ac F2) esse vixisse? at quanto facilius certiusque[*](tertiusque F1Ra) sibi quemque credere, specimen[*](specimen ll.oS. ac spec- v(J). cfr. Müller stil.p.44) securitatis antegenitali sumere experimento !