Fabulae
Phaedrus
Phaedrus. Phaedri Augusti Liberti Fabulae Aesopiae. Müller, Lucian, editor. Leipzig. Teubner, 1876.
- Canis simpliciter: Eadem est condicio tibi,
- Praestare domino si par officium potes.
- Quod? inquit ille. Custos ut sis liminis,
- A furibus tuearis et noctu domum.
- Ego vero sum paratus: nunc patior nives
- Imbresque in silvis asperam vitam trahens:
- Quanto est facilius mihi sub tecto vivere,
- Et otiosum largo satiari cibo?
- Veni ergo mecum. Dum procedunt, aspicit
- Lupus a catena collum detritum cani.
- Unde hoc, amice? Nihil est. Dic sodes tamen.
- Quia videor acer, alligant me interdiu,
- Luce ut quiescam et vigilem, nox cum venerit:
- Crepusculo solutus, qua visum est, vagor.
- Affertur ultro panis; de mensa sua
- Dat ossa dominus; frusta iactat familia
- Et, quod fastidit quisque, pulmentarium.
- Sic sine labore venter impletur meus.
- Age, si quo abire est animus, est licentia?
- Non plane est inquit. Fruere, quae laudas, canis: