Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- nec [*](nec et vel non corr. σ ) potes in versum Tuticani more venire,
- fiat ut e longa syllaba prima brevis,
- aut producatur,[*](ut ducatur) quae nunc correptius exit,
- et sit porrecta longa secunda mora.
- his ego si vitiis ausim corrumpere nomen,
- ridear et merito pectus habere neger.
- haec mihi causa fuit dilati muneris huius,
- quod meus adiecto faenore reddet [*](reddit) amor,
- teque canam quacumque nota, tibi carmina mittam,
- paene mihi puero cognite paene puer,
- perque tot annorum seriem, quot habemus uterque,
- non mihi, quam fratri frater, amate minus.
- tu bonus hortator, tu duxque comesque fuisti,
- eum regerem tenera frena novella manu.
- saepe ego correxi sub te censore libellos,
- saepe tibi admonitu facta litura meo est,
- dignam Maeoniis Phaeacida condere chartis
- cum te Pieriae perdocuere deae.
- hic tenor, haec viridi concordia coepta iuventa
- venit ad albentis inlabefacta comas.