Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- Naso suo (posuit nomen quam [*](quam cui) paene!) sodali
- mittit ab Euxinis hoc breve carmen aquis,
- at si cauta parum scripsisset dextra quis esses,
- forsitan officio parta querella foret.
- cur tamen, hoc aliis tutum credentibus, unus,
- appellent ne te carmina nostra, rogas?
- quanta sit in media clementia Caesaris ira,
- si nescis, ex me certior esse potes.
- huic ego, quam patior, nil possem demere poenae,
- si iudex meriti cogerer esse mei.
- non vetat ille sui quemquam meminisse sodalis,
- nec prohibet tibi me scribere teque mihi.
- nec scelus admittas, si consoleris amicum,
- mollibus et verbis aspera fata leves.
- cur, dum tuta times, facis ut reverentia talis
- fiat in Angustos invidiosa deos?
- fulminis adflatos interdum vivere telis
- vidimus et refici, non prohibente Iove.