Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. et modo res egisse simul, modo rursus ab illis,
  2. quorum non pudeat, posse referre iocos,
  3. haec tibi cum subeant, absim licet, [*](ipsum licet vel hic sim licet) omnibus annis
  4. ante tuos oculos, ut modo visus, ero.
  5. ipse quidem certe cum sim sub cardine mundi,
  6. qui semper liquidis altior extat aquis,
  7. te tamen intueor quo solo pectore possum,
  8. et tecum gelido saepe sub axe loquor,
  9. hic es, et ignoras, et ades celeberrimus absens,
  10. inque Getas media iussus ab urbe venis.
  11. redde vicem, et, quoniam regio felicior ista est,
  12. istic me memori pectore semper habe.
  1. Hoc tibi, Rufe, brevi properatum tempore mittit
  2. Naso, parum faustae conditor Artis, opus,
  3. ut, quamquam longe toto sumus orbe remoti,
  4. scire tamen possis nos meminisse tui.
  5. nominis ante mei venient oblivia nobis,
  6. pectore quam pietas sit tua pulsa meo:
  7. et prius hanc animam vacuas reddemus in auras,
  8. quam fiat meriti gratia vana tui.