Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- exemploque deum, quibus accessurus et ipse est,
- cum poenae venia plura roganda [*](regenda) dabit. [*](petam: dabit Faber)
- si numeres anno soles et nubila toto,
- invenies nitidum saepius esse diem.
- ergo ne nimium nostra laetere ruina,
- restitui quondam me quoque posse puta:
- posse puta fieri lenito principe vultus
- ut videas media tristis in urbe meos,
- utque ego te videam causa graviore fugatum,
- haec sunt a primis proxima vota meis.
- O tua si sineres in nostris nomina poni
- carminibus, positus quam mihi saepe fores :
- te canerem solum, meriti memor, inque libellis
- crevisset sine te pagina nulla meis.
- quid tibi deberem, tota sciretur in urbe,
- exul in amissa si tamen urbe legor.
- te praesens mitem nosset, te serior aetas,
- scripta vetustatem si modo nostra ferunt,
- nec tibi cessaret doctus bene dicere lector:
- hic te servato vate maneret honor.