Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- quid potius faciam desertis solus in oris,
- quamve malis aliam quaerere coner [*](coner cogar) opem?
- sive locum specto, locus est inamabilis, et quo
- esse nihil toto tristius orbe potest,
- sive homines, vix sunt homines hoc nomine digni,
- quamque lupi, saevae plus feritatis habent.
- non metuunt leges, sed cedit viribus aequum,
- victaque pugnaci iura sub ense iacent.
- pellibus et laxis arcent mala frigora bracis,
- oraque sunt longis horrida tecta comis,
- in paucis remanent Graecae vestigia linguae,
- haec quoque iam Getico barbara facta sono.
- unus in hoc nemo est populo, [*](nemo . . populo populo vix est)
- qui forte Latine quaelibet e medio reddere verba queat.
- ille ego Romanus vates—ignoscite, Musae!—
- Sarmatico cogor plurima more loqui.
- en pudet et fateor, iam desuetudine longa
- vix subeunt ipsi verba Latina mihi.
- nec dubito quin sint et in hoc non pauca libello
- barbara . non hominis culpa, sed ista loci.