Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- vivit in his heu nunc, lusorum [*](nullus eorum vel his nullus tenerorum: nunc lusorum Ehwald) oblitus amorum,
- hos videt, hos vates audit, amice, tuus:
- atque utinam vivat non et [*](et non corr. Heinsius) moriatur in illis,
- absit ab invisis et tamen umbra locis.
- carmina quod pleno saltari nostra theatro,
- versibus et plaudi scribis, amice, meis,
- nil equidem feci tu scis hoc ipse—theatris,
- Musa nec in plausus ambitiosa mea est.
- non tamen ingratum est, quodcumque oblivia nostri
- impedit et profugi nomen in ora refert,
- quamvis interdum, quae me laesisse recordor,
- carmina devoveo Pieridasque meas,
- cum bene devovi, nequeo tamen esse sine illis,
- vulneribusque meis tela cruenta sequor,
- quaeque modo Euboicis lacerata est fluctibus, audet
- Graia Capheream currere puppis aquam. [*](capharea aqua)
- nec tamen, ut lauder, vigilo curamque futuri
- nominis, utilius quod latuisset, ago.
- detineo studiis animum falloque dolores,
- experior curis et dare verba meis.