Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- adde quod iniustum [*](et iustum) rigido ius dicitur ense,
- dantur et in medio vulnera saepe foro.
- o duram Lachesin, quae tam grave sidus habenti
- fila dedit vitae non breviora meae!
- quod patriae vultu vestroque caremus, amici,
- atque hic in Scythicis gentibus esse queror :
- utraque poena gravis, merui tamen urbe carere,
- non merui tali forsitan esse loco.
- quid loquor, a! demens? ipsam quoque perdere vitam,
- Caesaris offenso numine, dignus eram.
- Quod te nescioquis per iurgia dixerit esse
- exulis uxorem, littera questa tua est.
- indolui, non tam mea quod fortuna male audit,
- qui iam consuevi fortiter esse miser,
- quam quod cui minime vellem, sum causa pudoris,
- teque reor nostris erubuisse malis.
- perfer et obdura; multo graviora tulisti,
- eripuit cum me principis ira tibi.
- fallitur iste tamen, quo iudice nominor exul:
- mollior est culpam poena secuta meam.