Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. illo, qui sequitur, dicunt mactata ministro
  2. saepe recusanti corpora capta deo.
  3. hic lacus, hi montes, haec tot castella, tot amnes
  4. plena ferae caedis, plena cruoris erant.
  5. Drusus in his meruit quondam cognomina terris,
  6. quae bona progenies, digna parente, fuit.
  7. cornibus hic fractis viridi male tectus ab ulva
  8. decolor ipse suo sanguine Rhenus erat.
  9. crinibus en etiam fertur Germania passis,
  10. et ducis invicti sub pede maesta sedet,
  11. collaque Romanae praebens animosa securi
  12. vincula fert illa, qua tulit arma, manu.’
  13. hos super in curru, Caesar, victore veheris
  14. purpureus populi rite per ora tui,
  15. quaque ibis, manibus circumplaudere tuorum,
  16. undique iactato flore tegente vias.
  17. tempora Phoebea lauro cingetur io que
  18. miles io magna voce triumphe canet,
  19. ipse sono plausuque simul fremituque canente
  20. quadriiugos cernes saepe resistere equos.