Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- coniugis ante oculos, sicut praesentis, imago est. [*](est om.)
- illa meos casus ingravat, illa levat;
- ingravat hoc, quod abest; levat hoc, quod praestat amorem
- inpositumque sibi firma tuetur onus.
- vos quoque pectoribus nostris haeretis, amici,
- dicere quos cupio nomine quemque suo.
- sed timor officium cautus compescit, et ipsos
- in nostro poni carmine nolle puto.
- ante volebatis, gratique erat instar honoris,
- versibus in nostris nomina vestra legi.
- quod quoniam est anceps, intra mea pectora quemque
- adloquar, et nulli causa timoris ero.
- nec meus indicio latitantes versus amicos protrahit. [*]( protrahet)
- occulte siquis amabat, amet.
- scite tamen, quamvis longe [*](longa corr. Owen ex deflorat.) regione remotus
- absim, vos animo semper adesse meo;
- et qua quisque potest, aliqua mala nostra levate,
- fidam proiecto neve negate manum.
- prospera sic maneat vobis fortuna, nec umquam
- contacti simili sorte rogetis idem.