Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- ille quidem mirum ni de regione propinqua
- non nisi vicinas tutus ararit [*](arabit vel araret corr. Heinsius) aquas.
- rarus ab Italia tantum mare navita transit,
- litora rarus in haec portubus orba venit,
- sive tamen Graeca scierit, sive ille Latina
- voce loqui—certe gratior huius erit;
- fas quoque ab ore freti longaeque Propontidos undis
- huc aliquem certo vela dedisse Noto—
- quisquis is est, memori rumorem voce referre
- et fieri famae parsque gradusque potest.
- is, precor, auditos possit narrare triumphos
- Caesaris et Latio reddita vota Iovi,
- teque, rebellatrix, tandem, Germania, magni
- triste caput pedibus supposuisse ducis.
- haec mihi qui referet, quae non vidisse dolebo,
- ille meae domui protinus hospes erit.
- ei mihi, iamne domus Scythico Nasonis in orbe est?
- iamque suum mihi dat pro Lare poena locum?
- di facite ut Caesar non hic penetrale domumque,
- hospitium poenae sed velit esse meae.