Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. at mihi sentitur nix verno sole soluta,
  2. quaeque lacu durae non fodiantur aquae .
  3. nec mare concrescit glacie, nec, ut ante, per Histrum
  4. stridula Sauromates plaustra bubulcus agit.
  5. incipient [*](incipiunt) aliquae tamen huc adnare carinae,
  6. hospitaque in Ponti litore puppis erit.
  7. sedulus occurram nautae, dictaque salute,
  8. quid veniat, quaeram, quisve quibusve locis.
  9. ille quidem mirum ni de regione propinqua
  10. non nisi vicinas tutus ararit [*](arabit vel araret corr. Heinsius) aquas.
  11. rarus ab Italia tantum mare navita transit,
  12. litora rarus in haec portubus orba venit,
  13. sive tamen Graeca scierit, sive ille Latina
  14. voce loqui—certe gratior huius erit;
  15. fas quoque ab ore freti longaeque Propontidos undis
  16. huc aliquem certo vela dedisse Noto—
  17. quisquis is est, memori rumorem voce referre
  18. et fieri famae parsque gradusque potest.
  19. is, precor, auditos possit narrare triumphos
  20. Caesaris et Latio reddita vota Iovi,