Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. quique bovem Siculo fertur donasse tyranno,
  2. et dictis artes conciliasse suas:
  3. ‘munere in hoc, rex, est usus, sed imagine maior,
  4. nec sola est operis forma probanda mei.
  5. aspicis a dextra latus hoc adapertile tauri?
  6. hac [*](hic) tibi, quem perdes, coniciendus erit.
  7. protinus inclusum lentis carbonibus ure:
  8. mugiet, et veri vox erit illa bovis.
  9. pro quibus inventis, ut munus munere penses,
  10. da, precor, ingenio praemia digna meo.’
  11. dixerat, at Phalaris ‘poenae mirande repertor,
  12. ipse tuum praesens imbue ’ dixit opus.
  13. 'nec mora, monstratis crudeliter ignibus ustus
  14. exhibuit geminos ore gemente sonos.
  15. quid mihi cum Siculis inter Scythiamque Getasque?
  16. ad te, quisquis is es, nostra querella redit,
  17. utque sitim nostro possis explere cruore,
  18. quantaque vis, avido gaudia corde feras,
  19. tot mala sum fugiens tellure, tot aequore passus,
  20. te quoque ut auditis posse dolere putem,