Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- poma negat regio, nec haberet Acontius in quo
- scriberet hic dominae verba legenda suae.
- aspiceres [*](aspiceret) nudos sine fronde, sine arbore, campos .
- heu loca felici non adeunda viro!
- ergo tam late pateat cum maximus orbis,
- haec est in poenam terra reperta meam!
- Si quis es, insultes qui casibus, improbe, nostris,
- meque reum dempto fine cruentus agas,
- natus es e scopulis
- et pastus lacte ferino, et dicam silices pectus habere tuum.
- quis gradus ulterior, quo se tua porrigat ira,
- restat? quidve meis cernis abesse malis?
- barbara me tellus et inhospita litora Ponti
- cumque suo Borea Maenalis Ursa videt.
- nulla mihi cum gente fera commercia linguae:
- omnia solliciti sunt loca plena metus.
- utque fugax avidis cervus deprensus ab ursis,
- cinctave montanis ut pavet agna lupis,
- sic ego belligeris a gentibus undique saeptus
- terreor, hoste meum paene premente latus.