Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- in genus auctoris miseri fortuna redundat,
- et patimur nati, quam tulit ipse, fugam.
- forsitan et nobis olim minus asper et illi
- evictus longo tempore Caesar erit.
- di, precor, atque adeo—neque enim mihi turba roganda est
- Caesar, ades voto, maxime dive, meo!
- interea, quoniam statio mihi publica clausa est,
- privato liceat delituisse loco.
- vos quoque, si fas est, confusa pudore repulsae
- sumite plebeiae carmina nostra manus.
- Ergo erat in fatis Scythiam quoque visere nostris,
- quaeque Lycaonio terra sub axe iacet;
- nec vos, Pierides, nec stirps Letoïa, vestro
- docta sacerdoti turba tulistis opem.
- nec mihi, quod lusi vero [*](vestro) sine crimine, prodest,
- quodque magis vita Musa iocata [*](iocosa) mea est,
- plurima sed pelago terraque pericula passum
- ustus ab assiduo frigore Pontus habet,
- quique fugax rerum securaque in otia natus,
- mollis et inpatiens ante laboris eram,