Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- his ego commotus dixi tibi protinus ipsi
- scaena manet dotes grandis, amice, tuas.
- haec mihi non ovium fibrae tonitrusve sinistri,
- linguave servatae pennave dixit avis:
- augurium ratio est et coniectura futuri:
- hac divinavi notitiamque tuli.
- quae quoniam vera est, tota tibi mente mihique
- gratulor, ingenium non latuisse tuum.
- at nostrum tenebris utinam latuisset in imis!
- expediit studio lumen abesse meo.
- utque tibi prosunt artes, facunde, severae,
- dissimiles illis sic nocuere mihi.
- vita tamen tibi nota mea est. scis artibus illis
- auctoris mores abstinuisse sui .
- scis vetus hoc iuveni lusum mihi carmen, et istos
- ut non laudandos, sic tamen esse iocos.
- ergo ut defendi nullo mea posse colore,
- sic excusari crimina posse puto.
- qua potes, excusa, nec amici desere causam:
- qua bene coepisti, sic bene semper eas.