Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- grandia si parvis adsimulare licet,
- ei mihi, non magnas quod habent mea carmina vires,
- nostraque sunt meritis ora minora tuis!—
- siquid et in nobis vivi fuit ante vigoris,
- extinctum longis occidit omne malis!—
- prima locum sanctas heroidas inter haberes,
- prima bonis animi conspicerere tui.
- quantumcumque tamen praeconia nostra valebunt,
- carminibus vives tempus in omne meis.
- Siquis habes nostris similes in imagine vultus,
- deme meis hederas, Bacchica serta, comis.
- ista decent laetos felicia signa poetas :
- temporibus non est apta corona meis.
- hoc tibi dissimula, senti tamen, optime, dici,
- in digito qui me fersque refersque tuo,
- effigiemque meam fulvo complexus in auro
- cara relegati, quae potes, ora vides.
- quae quotiens spectas, subeat tibi dicere forsan
- ‘quam procul a nobis Naso sodalis abest!
- grata tua est pietas, sed carmina maior imago