Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- nec letum timeo; genus est miserabile leti.
- demite naufragium, mors mihi munus erit.
- est aliquid, fatove suo ferrove [*](fatove ferrove Heinsius: fatoque ferroque) cadentem
- in solida [*](solita: solida σ ) moriens ponere corpus humo,
- et mandare suis aliqua et [*](aliquid et corr. σ ) sperare sepulcrum
- et non aequoreis piscibus esse cibum,
- fingite me dignum tali nece, non ego solus
- hic vehor. inmeritos cur mea poena trahit?
- pro superi viridesque dei, quibus aequora curae,
- utraque iam vestras sistite turba minas,
- quamque dedit vitam mitissima Caesaris ira,
- hanc sinite infelix in loca iussa feram,
- si quantam [*](quoque quam vel quia: quantam Rappold) merui, poena me perdere vultis,
- culpa mea est ipso iudice morte minor.
- mittere me Stygias si iam voluisset in undas
- Caesar, in hoc vestra non eguisset ope.
- est illi nostri non invidiosa cruoris
- copia; quodque dedit, cum volet, ipse feret,
- vos modo, quos certe nullo, puto, crimine laesi,
- contenti nostris iam, precor, este malis!