Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- quaeque tenent Ponti Byzantia litora fauces:
- hic locus est gemini ianua vasta maris.
- haec, precor, evincat, propulsaque fortibus Austris
- transeat instabilis strenua Cyaneas
- Thyniacosque sinus, et ab his per Apollinis urbem arta [*](apta vel alta vel vecta: arta σ )
- sub Anchiali moenia tendat iter.
- inde Mesembriacos portus et Odeson et arces
- praetereat dictas nomine, Bacche, tuo,
- et quos Alcathoi memorant e moenibus ortos
- sedibus his profugos constituisse Larem,
- a quibus adveniat Miletida sospes ad urbem,
- offensi quo me detulit ira dei.
- haec si contigerint, meritae cadet agna Minervae:
- non facit ad nostras hostia maior opes.
- vos quoque, Tyndaridae, quos haec colit insula, fratres,
- mite precor duplici numen adesse [*](adeste) viae!
- altera namque parat Symplegadas ire per artas,
- scindere Bistonias altera puppis aquas.
- vos facite ut ventos, loca cum diversa petamus,
- illa suos habeat, nec minus illa suos.