Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- quae simul Aeoliae mare me deduxit in Helles,
- et longum tenui limite fecit iter,
- fleximus in laevum cursus, et ab Hectoris urbe
- venimus ad portus, Imbria terra, tuos.
- inde, levi vento Zerynthia litora nacta,
- Threïciam tetigit fessa carina Samon.
- saltus ab hac contra brevis est Tempyra petenti:
- hac dominum tenus est illa secuta suum.
- nam mihi Bistonios placuit pede carpere campos:
- Hellespontiacas illa relegit [*](reliquit: relegit σ ) aquas
- Dardaniamque petit, auctoris nomen habentem,
- et te ruricola, Lampsace, tuta deo,
- quodque per angustas vectae male virginis undas
- Seston Abydena separat urbe fretum,
- inque Propontiacis haerentem Cyzicon oris,
- Cyzicon, Haemoniae nobile gentis opus,
- quaeque tenent Ponti Byzantia litora fauces:
- hic locus est gemini ianua vasta maris.
- haec, precor, evincat, propulsaque fortibus Austris
- transeat instabilis strenua Cyaneas