Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- dum sedet, umbrosae salices volucresque canorae
- fecerunt somnos et leve murmur aquae,
- blanda quies furtim victis obrepsit ocellis,
- et cadit a mento languida facta manus.
- Mars videt hanc visamque cupit potiturque cupita
- et sua divina furta fefellit ope.
- somnus abit, iacet ipsa gravis: iam scilicet intra
- viscera Romanae conditor urbis erat.
- languida consurgit nec scit, cur languida surgat,
- et peragit talis arbore nixa sonos:
- ‘utile sit faustumque, precor, quod imagine somni
- vidimus, an somno clarius illud erat?
- ignibus Iliacis aderam, cum lapsa capillis
- decidit ante sacros lanea vitta focos,
- inde duae pariter, visu mirabile, palmae
- surgunt: ex illis altera maior erat,
- et gravibus ramis totum protexerat orbem
- contigeratque sua sidera summa coma.
- ecce meus ferrum patruus molitur in illas:
- terreor admonitu, corque timore micat.