Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- si verum profitemur, amor! Tamen illa secuta est
- spem Veneris, tamen illa dolis et imagine vaccae
- passa bovem est, et erat, qui deciperetur adulter!
- Huc licet e toto sollertia confluat orbe,
- ipse licet revolet ceratis Daedalus alis,
- quid faciet? Num me puerum de virgine doctis
- artibus efficiet? num te mutabit, Ianthe?
- Quin animum firmas, teque ipsa reconligis, Iphi,
- consiliique inopes et stultos excutis ignes?
- Quid sis nata, vide, nisi te quoque decipis ipsa,
- et pete quod fas est, et ama quod femina debes!
- Spes est, quae capiat, spes est, quae pascit amorem:
- hanc tibi res adimit. Non te custodia caro
- arcet ab amplexu nec cauti cura mariti,
- non patris asperitas, non se negat ipsa roganti:
- nec tamen est potienda tibi, nec, ut omnia fiant,
- esse potes felix, ut dique hominesque laborent.
- Nunc quoque votorum nulla est pars vana meorum,
- dique mihi faciles, quidquid valuere, dederunt;
- quodque ego, vult genitor, vult ipsa socerque futurus.