Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- vulnus utrique dedit. Sed erat fiducia dispar:
- coniugium pactaeque exspectat tempora taedae
- quamque virum putat esse, virum fore credit Ianthe;
- Iphis amat, qua posse frui desperat, et auget
- hoc ipsum flammas, ardetque in virgine virgo;
- vixque tenens lacrimas “quis me manet exitus” inquit,
- “cognita quam nulli, quam prodigiosa novaeque
- cura tenet Veneris? Si di mihi parcere vellent, [*](parcere debuerant; si non, et perdere vellent,)
- naturale malum saltem et de more dedissent.
- Nec vaccam vaccae, nec equas amor urit equarum:
- urit oves aries, sequitur sua femina cervum.
- Sic et aves coeunt, interque animalia cuncta
- femina femineo conrepta cupidine nulla est.
- Vellem nulla forem! Ne non tamen omnia Crete
- monstra ferat, taurum dilexit filia Solis,
- femina nempe marem: meus est furiosior illo,
- si verum profitemur, amor! Tamen illa secuta est
- spem Veneris, tamen illa dolis et imagine vaccae
- passa bovem est, et erat, qui deciperetur adulter!
- Huc licet e toto sollertia confluat orbe,