Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- “ficta refers nimiumque putas Acheloe potentes
- esse deos” dixit, “si dant adimuntque figuras.”
- Obstipuere omnes nec talia dicta probarunt,
- ante omnesque Lelex, animo maturus et aevo,
- sic ait: “Inmensa est finemque potentia caeli
- non habet, et quidquid superi voluere, peractum est.
- Quoque minus dubites, tiliae contermina quercus
- collibus est Phrygiis modico circumdata muro.
- Ipse locum vidi; nam me Pelopeia Pittheus
- misit in arva, suo quondam regnata parenti.
- Haud procul hinc stagnum est, tellus habitabilis olim,
- nunc celebres mergis fulicisque palustribus undae.
- Iuppiter huc specie mortali cumque parente
- venit Atlantiades positis caducifer alis.
- Mille domos adiere locum requiemque petentes,
- mille domos clausere serae. Tamen una recepit,
- parva quidem, stipulis et canna tecta palustri;
- sed pia Baucis anus parilique aetate Philemon
- illa sunt annis iuncti iuvenalibus, illa
- consenuere casa paupertatemque fatendo