Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- implevere diem. Lucis pars ultima mensae
- est data, nox somnis. Iubar aureus extulerat Sol
- (flabat adhuc eurus redituraqua vela tenebat):
- ad Cephalum Pallante sati, cui grandior aetas,
- ad regem Cephalus simul et Pallante creati
- conveniunt. Sed adhuc regem sopor altus habebat.
- Excipit Aeacides illos in limine Phocus:
- nam Telamon fraterque viros ad bella legebant.
- Phocus in interius spatium pulchrosque recessus
- Cecropidas ducit, cum quis simul ipse resedit.
- Adspicit Aeoliden ignota ex arbore factum
- ferre manu iaculum, cuius fuit aurea cuspis.
- Pauca prius mediis sermonibus ille locutus
- “sum nemorum studiosus” ait “caedisque ferinae:
- qua tamen e silva teneas hastile recisum,
- iamdudum dubito. Certe si fraxinus esset,
- fulva colore foret; si cornus, nodus inesset.
- Unde sit, ignoro. Sed non formosius isto
- viderunt oculi telum iaculabile nostri.”
- Excipit Actaeis e fratribus alter, et “usum