Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- At quacumque cavis spumas eiecit aenis
- ignis et in terram guttae cecidere calentes,
- vernat humus, floresque et mollia pabula surgunt.
- Quae simul ac vidit, stricto Medea recludit
- ense senis iugulum, veteremque exire cruorem
- passa, replet sucis. Quos postquam combibit Aeson
- aut ore acceptos aut vulnere, barba comaeque
- canitie posita nigrum rapuere colorem,
- pulsa fugit macies, abeunt pallorque situsque,
- adiectoque cavae supplentur corpore rugae,
- membraque luxuriant. Aeson miratur et olim
- ante quater denos hunc se reminiscitur annos.
- Viderat ex alto tanti miracula monstri
- Liber, et admonitus iuvenes nutricibus annos
- posse suis reddi, capit hoc a Colchide munus.
- Neve doli cessent, odium cum coniuge falsum
- Phasias adsimulat Peliaeque ad limina supplex
- confugit. Atque illam, quoniam gravis ipse senecta est,
- excipiunt natae. Quas tempore callida parvo
- Colchis amicitiae mendacis imagine cepit.