Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Pars ibi de septem genitis Amphione fortes
- conscendunt in equos Tyrioque rubentia suco
- terga premunt auroque graves moderantur habenas.
- E quibus Ismenus, qui matri sarcina quondam
- prima suae fuerat, dum certum flectit in orbem
- quadrupedis cursus spumantiaque ora coercet,
- “ei mihi!” conclamat medioque in pectore fixa
- tela gerit, frenisque manu moriente remissis
- in latus a dextro paulatim defluit armo.
- Proximus, audito sonitu per inane pharetrae,
- frena dabat Sipylus, veluti cum praescius imbris
- nube fugit visa pendentiaque undique rector
- carbasa deducit, ne qua levis effluat aura.
- Frena tamen dantem non evitabile telum
- consequitur; summaque tremens cervice sagitta
- haesit, et exstabat nudum de gutture ferrum.
- Ille, ut erat, pronus per crura admissa iubasque
- volvitur et calido tellurem sanguine foedat.
- Phaedimus infelix et aviti nominis heres
- Tantalus, ut solito finem imposuere labori,