Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Inque repentinos convivia versa tumultus
- adsimilare freto possis, quod saeva quietum
- ventorum rabies motis exasperat undis.
- Primus in his Phineus, belli temerarius auctor,
- fraxineam quatiens aeratae cuspidis hastam,
- “en” ait, “en adsum praereptae coniugis ultor,
- nec mihi te pennae, nec falsum versus in aurum
- Iuppiter eripiet.” Conanti mittere Cepheus
- “quid facis?” exclamat, “quae te, germane, furentem
- mens agit in facinus? meritisne haec gratia tantis
- redditur? hac vitam servatae dote rependis?
- Quam tibi non Perseus, verum si quaeris, ademit,
- sed grave Nereidum numen, sed corniger Ammon,
- sed quae visceribus veniebat belua ponti
- exsaturanda meis. Illo tibi tempore rapta est,
- quo peritura fuit: nisi si crudelis id ipsum
- exigis, ut pereat, luctuque levabere nostro.
- Scilicet haud satis est, quod te spectante revincta est
- et nullam quod opem patruus sponsusve tulisti:
- insuper, a quoquam quod sit servata, dolebis