Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- “nec dubitate, precor, tecto grave sidus et imbrem”
- (imber erat) “vitare meo: subiere minores
- saepe casas superi.” Dictis et tempore motae
- adnuimusque viro primasque intravimus aedes.
- Desierant imbres, victoque aquilonibus austro
- fusca repurgato fugiebant nubila caelo.
- Impetus ire fuit: claudit sua tecta Pyreneus
- vimque parat. Quam nos sumptis effugimus alis.
- Ipse secuturo similis stetit arduus arce
- “qua” que “via est vobis, erit et mihi” dixit “eadem”,
- seque iacit vecors e summae culmine turris
- et cadit in vultus, discussisque ossibus oris
- tundit humum moriens scelerato sanguine tinctam.”
- Musa loquebatur: pennae sonuere per auras,
- voxque salutantum ramis veniebat ab altis.
- Suspicit et linguae quaerit tam certa loquentes
- unde sonent hominemque putat Iove nata locutum:
- Ales erat, numeroque novem, sua fata querentes,
- institerant ramis imitantes omnia picae.
- Miranti sic orsa deae dea: “Nuper et istae