Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. miscuit et gelidis in vultibus oscula figens
  2. “Pyrame” clamavit “quis te mihi casus ademit?
  3. Pyrame, responde: tua te carissima Thisbe
  4. nominat: exaudi vultusque attolle iacentes!”
  5. Ad nomen Thisbes oculos iam morte gravatos
  6. Pyramus erexit, visaque recondidit illa.
  7. Quae postquam vestemque suam cognovit et ense
  8. vidit ebur vacuum, “tua te manus” inquit “amorque
  9. perdidit, infelix. Est et mihi fortis in unum
  10. hoc manus, est et amor: dabit hic in vulnera vires.
  11. Persequar exstinctum letique miserrima dicar
  12. causa comesque tui; quique a me morte revelli
  13. heu sola poteras, poteris nec morte revelli.
  14. Hoc tamen amborum verbis estote rogati,
  15. o multum miseri meus illiusque parentes,
  16. ut quos certus amor, quos hora novissima iunxit,
  17. conponi tumulo non invideatis eodem.
  18. At tu quae ramis arbor miserabile corpus
  19. nunc tegis unius, mox es tectura duorum,
  20. signa tene caedis pullosque et luctibus aptos