Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Mos erat antiquus niveis atrisque lapillis,
- his damnare reos, illis absolvere culpa;
- tunc quoque sic lata est sententia tristis, et omnis
- calculus inmitem demittitur ater in urnam.
- Quae simul effudit numerandos versa lapillos,
- omnibus e nigro color est mutatus in album,
- candidaque Herculeo sententia numine facta
- solvit Alemoniden. Grates agit ille parenti
- Amphitryoniadae, ventisque faventibus aequor
- navigat Ionium, Sallentinumque Neretum
- praeterit et Sybarin Crimisenque et Iapygis arva; [*](praeterit et Sybarin Lacedaemoniumque TarentumThurinosque sinus Crimisenque et Iapygis arva)
- vixque pererratis, quae spectant litora, terris,
- invenit Aesarei fatalia fluminis ora
- nec procul hinc tumulum, sub quo sacrata Crotonis
- ossa tegebat humus, iussaque ibi moenia terra
- condidit et nomen tumulati traxit in urbem.”
- Talia constabat certa primordia fama
- esse loci positaeque Italis in finibus urbis.
- Vir fuit hic, ortu Samius, sed fugerat una
- et Samon et dominos odioque tyrannidis exsul