Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- fata semel dederint, caelum accepisse fatebor.”
- Nec mora, Romuleos cum virgine Thaumantea
- ingreditur colles: ibi sidus ab aethere lapsum
- decidit in terras, a cuius lumine flagrans
- Hersilie crines cum sidere cessit in auras.
- Hanc manibus notis Romanae conditor urbis
- excipit et priscum pariter cum corpore nomen
- mutat Horamque vocat, quae nunc dea iuncta Quirino est.
- Quaeritur interea quis tantae pondera molis
- sustineat tantoque queat succedere regi:
- destinat imperio clarum praenuntia veri
- fama Numam; non ille satis cognosse Sabinae
- gentis habet ritus: animo maiora capaci
- concipit et, quae sit rerum natura, requirit.
- Huius amor curae, patria Curibusque relictis,
- fecit ut Herculei penetraret ad hospitis urbem.
- Graia quis Italicis auctor posuisset in oris
- moenia, quaerenti sic e senioribus unus
- rettulit indigenis, veteris non inscius aevi:
- “Dives ab Oceano bubus Iove natus Hiberis