Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- abstulit Iliaden: corpus mortale per auras
- dilapsum tenues, ceu lata plumbea funda
- missa solet medio glans intabescere caelo.
- Pulchra subit facies et pulvinaribus altis
- dignior, est qualis trabeati forma Quirini.
- Flebat ut amissum coniunx, cum regia Iuno
- Irin ad Hersiliam descendere limite curvo
- imperat et vacuae sua sic mandata referre:
- “O et de Latio, o et de gente Sabina
- praecipuum, matrona, decus, dignissima tanti
- ante fuisse viri, coniunx nunc esse Quirini,
- siste tuos fletus et, si tibi cura videndi
- coniugis est, duce me lucum pete, colle Quirini
- qui viret et templum Romani regis obumbrat.”
- Paret et in terram pictos delapsa per arcus
- Hersilien iussis compellat vocibus Iris.
- Illa verecundo vix tollens lumina vultu
- “o, dea, namque mihi nec, quae sis, dicere promptum est,
- et liquet esse deam, duc, o duc” inquit “et offer
- coniugis ora mihi, quem si modo posse videre