Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Una tamen, quae nos ipsumque vehebat Ulixen,
- effugit. Amissa sociorum parte dolentes
- multaque conquesti terris adlabimur illis,
- quas procul hinc cernis (procul hinc, mihi crede, videnda
- insula, visa mihi!), tuque o iustissime Troum,
- nate dea (neque enim finito Marte vocandus
- hostis es, Aenea), moneo, fuge litora Circes.
- Nos quoque Circaeo religata in litore pinu,
- Antiphatae memores inmansuetique Cyclopis,
- ire negabamus vel tecta ignota subire;
- sorte sumus lecti, sors me fidumque Politen
- Eurylochumque simul nimiique Elpenora vini
- bisque novem socios Circaea ad moenia misit.
- Quae simul attigimus stetimusque in limine tecti,
- mille lupi mixtaeque lupis ursique leaeque
- occursu fecere metum, sed nulla timenda
- nullaque erat nostro factura in corpore vulnus.
- Quin etiam blandas movere per aera caudas
- nostraque adulantes comitant vestigia, donec
- excipiunt famulae perque atria marmore tecta