Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. insuper exposui, quos aut in retia casus
  2. aut sua credulitas in aduncos egerat hamos.
  3. Res similis fictae (sed quid mihi fingere prodest?):
  4. gramine contacto coepit mea praeda moveri
  5. et mutare latus terraque, ut in aequore, niti.
  6. Dumque moror mirorque simul, fugit omnis in undas
  7. turba suas dominumque novum litusque relinquunt.
  8. Obstipui dubitoque diu causamque requiro,
  9. num deus hoc aliquis, num sucus fecerit herbae.
  10. “Quae” tamen “has” inquam “vires habet herba?”,manuque
  11. pabula decerpsi decerptaque dente momordi.
  12. Vix bene combiberant ignotos guttura sucos,
  13. cum subito trepidare intus praecordia sensi
  14. alteriusque rapi naturae pectus amore,
  15. nec potui restare diu “repetenda” que “numquam
  16. terra, vale!” dixi corpusque sub aequora mersi.
  17. Di maris exceptum socio dignantur honore,
  18. utque mihi quaecumque feram mortalia, demant,
  19. Oceanum Tethynque rogant: ego lustror ab illis,
  20. et purgante nefas noviens mihi carmine dicto