Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- ille sit, ignorans, admiraturque colorem
- caesariemque umeros subiectaque terga tegentem,
- ultimaque excipiat quod tortilis inguina piscis.
- Sensit et innitens, quae stabat proxima, moli,
- “non ego prodigium nec sum fera belua, virgo,
- sed deus” inquit “aquae: nec maius in aequore Proteus
- ius habet et Triton Athamantiadesque Palaemon.
- Ante tamen mortalis eram, sed, scilicet altis
- deditus aequoribus, tantum exercebar in illis.
- Nam modo ducebam ducentia retia pisces,
- nunc in mole sedens moderabar harundine linum.
- Sunt viridi prato confinia litora, quorum
- altera pars undis, pars altera cingitur herbis,
- quas neque cornigerae morsu laesere iuvencae,
- nec placidae carpsistis oves hirtaeve capellae;
- non apis inde tulit conlectos semine flores,
- non data sunt capiti genialia serta, neque umquam
- falciferae secuere manus; ego primus in illo
- caespite consedi, dum lina madentia sicco,
- utque recenserem captivos ordine pisces,