Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- procubuit! Nec me lacrimae luctusque timorque
- tardarunt, quin corpus humo sublime referrem.
- His umeris, his, inquam, umeris ego corpus Achillis.
- et simul arma tuli, quae nunc quoque ferre laboro!
- Sunt mihi, quae valeant in talia pondera, vires,
- est animus certe vestros sensurus honores.
- Scilicet idcirco pro nato caerula mater
- ambitiosa suo fuit, ut caelestia dona,
- artis opus tantae, rudis et sine pectore miles
- indueret? neque enim clipei caelamina novit,
- Oceanum et terras cumque alto sidera caelo
- Pleiadasque hyadasque inmunemque aequoris arcton
- diversasque urbes nitidumque Orionis ensem: [*](postulat, ut capiat, quae non intelligit, arma!)
- Quid quod me duri fugientem munera belli
- arguit incepto serum accessisse labori,
- nec se magnanimo maledicere sentit Achilli?
- Si simulasse vocas crimen, simulavimus ambo;
- si mora pro culpa est, ego sum maturior illo.
- Me pia detinuit coniunx, pia mater Achillem,
- primaque sunt illis data tempora, cetera vobis.