Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Nec Phryges exiguo, quid Achaica dextera possit
- sanguine senserunt. Et iam Sigea rubebant
- litora, iam leto proles Neptunia Cygnus
- mille viros dederat, iam curru instabat Achilles
- totaque Peliacae sternebat cuspidis ictu
- agmina, perque acies aut Cygnum aut Hectora quaerens
- congreditur Cygno (decimum dilatus in annum
- Hector erat): tum colla iugo canentia pressos
- exhortatus equos currum direxit in hostem
- concutiensque suis vibrantia tela lacertis
- “quisquis es, o iuvenis” dixit “solamen habeto
- mortis, ab Haemonio quod sis iugulatus Achille.”
- Hactenus Aeacides; vocem gravis hasta secuta est.
- Sed quamquam certa nullus fuit error in hasta,
- nil tamen emissi profecit acumine ferri
- utque hebeti pectus tantummodo contudit ictu.
- “Nate dea, nam te fama praenovimus,” inquit
- ille “quid a nobis vulnus miraris abesse?”
- (mirabatur enim) “non haec, quam cernis, equinis
- fulva iubis cassis neque onus cava parma sinistrae