Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- mater erat Mycale, quam deduxisse canendo
- saepe reluctantis constabat cornua lunae.
- “Non inpune feres, teli modo copia detur!”
- dixerat Exadius telique habet instar, in alta
- quae fuerant pinu votivi cornua cervi.
- Figitur hinc duplici Gryneus in lumina ramo
- eruiturque oculos, quorum pars cornibus haeret,
- pars fluit in barbam concretaque sanguine pendet.
- Ecce rapit mediis flagrantem Rhoetus ab aris
- pruniceum torrem dextraque a parte Charaxi
- tempora perstringit fulvo protecta capillo.
- Correpti rapida, veluti seges arida, flamma
- arserunt crines, et vulnere sanguis inustus
- terribilem stridore sonum dedit, ut dare ferrum
- igne rubens plerumque solet, quod forcipe curva
- cum faber eduxit, lacubus demittit: at illud
- stridet et in tepida submersum sibilat unda.
- Saucius hirsutis avidum de crinibus ignem
- excutit inque umeros limen tellure revulsum
- tollit, onus plaustri, quod ne permittat in hostem,