Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- ipsa facit gravitas: socium quoque saxea moles
- oppressit spatio stantem propiore Cometen.
- Gaudia nec retinet Rhoetus: “Sic, conprecor,” inquit
- “cetera sit fortis castrorum turba tuorum!”
- semicremoque novat repetitum stipite vulnus,
- terque quaterque gravi iuncturas verticis ictu
- rupit, et in liquido sederunt ossa cerebro.
- Victor ad Euagrum Corythumque Dryantaque transit;
- e quibus ut prima tectus lanugine malas
- procubuit Corythus, “puero quae gloria fuso
- parta tibi est?” Euagrus ait, nec dicere Rhoetus
- plura sinit rutilasque ferox in aperta loquentis
- condidit ora viri perque os in pectora flammas.
- Te quoque, saeve Drya, circum caput igne rotato
- insequitur; sed non in te quoque constitit idem
- exitus: adsiduae successu caedis ovantem,
- qua iuncta est umero cervix, sude figis obusta.
- Ingemuit duroque sudem vix osse revellit
- Rhoetus et ipse suo madefactus sanguine fugit.
- Fugit et Orneus Lycabasque et saucius armo