Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- ire, sed Alcyone coniunx excita tumultu
- prosilit et, nondum totos ornata capillos,
- disicit hos ipsos, colloque infusa mariti,
- mittat ut auxilium sine se, verbisque precatur
- et lacrimis, animasque duas ut servet in una.
- Aeacides illi: “Pulchros, regina, piosque
- pone metus! Plena est promissi gratia vestri.
- Non placet arma mihi contra nova monstra moveri:
- numen adorandum pelagi est.” Erat ardua turris
- arce focus summa, fessis loca grata carinis.
- Adscendunt illuc stratosque in litore tauros
- cum gemitu adspiciunt vastatoremque cruento
- ore ferum, longos infectum sanguine villos.
- Inde manus tendens in aperti litora ponti
- caeruleam Peleus Psamathen, ut finiat iram,
- orat, opemque ferat; nec vocibus illa rogantis
- flectitur Aeacidae: Thetis hanc pro coniuge supplex
- accepit veniam. Sed enim revocatus ab acri
- caede lupus perstat, dulcedine sanguinis asper,
- donec inhaerentem lacerae cervice iuvencae