Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- “quid facilem titulum superando quaeris inertes?
- mecum confer!” ait. “Seu me fortuna potentem
- fecerit, a tanto non indignabere vinci:
- namque mihi genitor Megareus Onchestius, illi
- est Neptunus avus, pronepos ego regis aquarum,
- nec virtus citra genus est; seu vincar, habebis
- Hippomene victo magnum et memorabile nomen.”
- Talia dicentem molli Schoeneia vultu
- adspicit et dubitat, superari an vincere malit.
- Atque ita “quis deus hunc formosis” inquit “iniquus
- perdere vult caraeque iubet discrimine vitae
- coniugium petere hoc? Non sum, me iudice, tanti. —
- Nec forma tangor (poteram tamen hac quoque tangi),
- sed quod adhuc puer est: non me movet ipse, sed aetas.
- Quid quod inest virtus et mens interrita leti?
- Quid quod ab aequorea numeratur origine quartus?
- Quid quod amat tantique putat conubia nostra,
- ut pereat, si me fors illi dura negarit?
- Dum licet, hospes, abi thalamosque relinque cruentos:
- coniugium crudele meum est. Tibi nubere nulla