Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- nolet, et optari potes a sapiente puella. —
- Cur tamen est mihi cura tui tot iam ante peremptis?
- Viderit! Intereat, quoniam tot caede procorum
- admonitus non est agiturque in taedia vitae. —
- Occidet hic igitur, voluit quia vivere mecum,
- indignamque necem pretium patietur amoris?
- Non erit invidiae victoria nostra ferendae.
- Sed non culpa mea est. Utinam desistere velles,
- aut, quoniam es demens, utinam velocior esses!
- A! quam virgineus puerili vultus in ore est!
- A! miser Hippomene, nollem tibi visa fuissem!
- Vivere dignus eras. Quod si felicior essem,
- nec mihi coniugium fata importuna negarent,
- unus eras, cum quo sociare cubilia vellem.”
- Dixerat; utque rudis primoque Cupidine tacta,
- quid facit ignorans, amat et non sentit amorem.
- Iam solitos poscunt cursus populusque paterque,
- cum me sollicita proles Neptunia voce
- invocat Hippomenes “Cytherea” que “comprecor, ausis
- adsit” ait “nostris et quos dedit adiuvet ignes.”