Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- invitaque Iovi nectar Iunone ministrat.
- Te quoque, Amyclide, posuisset in aethere Phoebus,
- tristia si spatium ponendi fata dedissent.
- Qua licet, aeternus tamen es: quotiensque repellit
- ver hiemem piscique aries succedit aquoso,
- tu totiens oreris viridique in caespite flores.
- Te meus ante omnes genitor dilexit, et orbe
- in medio positi caruerunt praeside Delphi,
- dum deus Eurotan inmunitamque frequentat
- Sparten. Nec citharae nec sunt in honore sagittae:
- inmemor ipse sui non retia ferre recusat,
- non tenuisse canes, non per iuga montis iniqui
- ire comes, longaque alit adsuetudine flammas.
- Iamque fere medius Titan venientis et actae
- noctis erat spatioque pari distabat utrimque:
- corpora veste levant et suco pinguis olivi
- splendescunt latique ineunt certamina disci.
- Quem prius aerias libratum Phoebus in auras
- misit et oppositas disiecit pondere nubes.
- Reccidit in solidam longo post tempore terram