Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Ingemuit tristisque deus “lugebere nobis
- lugebisque alios aderisque dolentibus” inquit.
- Tale nemus vates attraxerat inque ferarum
- concilio medius turba volucrumque sedebat.
- Ut satis impulsas temptavit pollice chordas
- et sensit varios, quamvis diversa sonarent,
- concordare modos, hoc vocem carmine movit:
- “Ab Iove, Musa parens, (cedunt Iovis omnia regno!)
- carmina nostra move! Iovis est mihi saepe potestas
- dicta prius: cecini plectro graviore Gigantas
- sparsaque Phlegraeis victricia fulmina campis:
- nunc opus est leviore lyra, puerosque canamus
- dilectos superis, inconcessisque puellas
- ignibus attonitas meruisse libidine poenam.
- Rex superum Phrygii quondam Ganymedis amore
- arsit, et inventum est aliquid, quod Iuppiter esse,
- quam quod erat, mallet. Nulla tamen alite verti
- dignatur, nisi quae posset sua fulmina ferre.
- Nec mora, percusso mendacibus aere pennis
- abripit Iliaden; qui nunc quoque pocula miscet